Μέρη που πρέπει να επισκεφτείς

Μουσείο Τηνίων Καλλιτεχνών (Πύργος)

Η ευρύτερη περιοχή του Πανόρμου, συνδεδεμένη με τη μακρόχρονη παράδοση στη μαρμαροτεχνία, ανέδειξε πολλούς από τους μεγαλύτερους Έλληνες γλύπτες που εκπροσωπούνται με έργα τους στο Μουσείο Τηνίων Καλλιτεχνών Πύργου.

Το μουσείο περιέχει έργα των σημαντικότερων Πανορμιτών καλλιτεχνών όπως οι: Γ. Χαλεπάς, Δ. Φιλιππότης, Γ. Βιτάλης, Λ. Δούκας, Ι. Λαμπαδίτης, Λ.Σώχος, Γ. Καπαριάς, Ι.Κουλουρής, κ.α.

Η συλλογή περιλαμβάνει 50 περίπου γλυπτά και ανάγλυφα.

Ο Ψαράς, ο Θεριστής, ο Σάτυρος, το Παιδί, Ο Φιλόσοφος, Ο Ψαράς, Ο Άμλετ, ο Καϊν, ανδρικές και γυναικείες προτομές, επιτύμβια έργα συνιστούν τα βασικά θέματα που θα συναντήσετε.

Εκτός από τα γλυπτά στην τελική τους μορφή, θα έχετε τη δυνατότητα να δείτε από κοντά αυθεντικά γύψινα προπλάσματα έργων με διακριτά τα σημεία που έχουν οριστεί από τον καλλιτέχνη ώστε να μεταφερθούν με ακρίβεια και να δουλευτούν στο μάρμαρο δίνοντας το τελικό.

Μουσείο Γιαννούλη Χαλεπά

Ο χώρος που στεγάζεται το Μουσείο Γιαννούλη Χαλεπά υπήρξε το σπίτι του θρύλου της γλυπτικής
Μουσείο Γιαννούλη Χαλεπά: Εξερευνώντας το καλοδιατηρημένο σπίτι-μουσείο δημιουργείται η αίσθηση ότι ο Γιαννούλης έφυγε από αυτό πριν από λίγο και ας πέρασαν πάνω από 70 χρόνια από τότε που “έφυγε”.

Τα κρεμασμένα ρούχα στον καλόγερο, τα προσωπικά του αντικείμενα όπως τα άφησε, το υπνοδωμάτιο, το εργαστήριό του, κουβαλάνε μνήμες από την περίοδο (1902-30) που ο κορυφαίος Έλληνας γλύπτης έζησε στον Πύργο και ο νους του του τον οδηγούσε σε επικίνδυνα μονοπάτια χωρίς όμως να καταφέρνει να του περιορίσει τη δημιουργικότητα.

Μερικά από τα σημαντικότερα έργα του Χαλεπά, σκίτσα του ίδιου και φωτογραφικό υλικό συμπληρώνουν το πολύτιμο υλικό του μουσείου.

Μουσείο Μαρμαροτεχνίας

Το Μουσείο Μαρμαροτεχνίας δημιουργήθηκε από το Πολιτιστικό Ίδρυμα Ομίλου Πειραιώς (ΠΙΟΠ), το οποίο έχει και την ευθύνη για τη λειτουργία του. Ανήκει στο Δίκτυο Θεματικών Μουσείων του Ιδρύματος και είναι το πρώτο του είδους του στην Ελλάδα.
Στο Μουσείο Μαρμαροτεχνίας παρουσιάζεται η τεχνολογία του μαρμάρου, υλικού που κατέχει ιδιαίτερη θέση στην αρχιτεκτονική και την τέχνη της Ελλάδας από την αρχαιότητα έως τις μέρες μας, ενώ παράλληλα περιγράφεται αναλυτικά το πλέγμα εργαλειακού εξοπλισμού και τεχνικών.

Ταυτόχρονα, με την έμφαση που δίνεται στην προβιομηχανική και πρωτοβιομηχανική Τήνο, του σημαντικότερου νεοελληνικού κέντρου μαρμαροτεχνίας, αναδεικνύεται το κοινωνικό και οικονομικό πλαίσιο στο οποίο αναπτύχθηκαν τα τοπικά εργαστήρια.

Σχολή Καλών Τεχνών

Το Προπαρασκευαστικό και Επαγγελματικό Σχολείο Καλών Τεχνών Πανόρμου Τήνου ιδρύθηκε το 1955 με σκοπό την εκμάθηση της καλλιτεχνικής μαρμαροτεχνίας. Λειτουργεί στον Πύργο της Τήνου και είναι η ιδιαίτερη πατρίδα πολλών καλλιτεχνών με μακραίωνη παράδοση στις καλές τέχνες και ειδικότερα στο μάρμαρο.

Παναγία Τήνου

Ο επιβλητικός ναός της Παναγίας της Τήνου ιδρύθηκε το 1823. Κτίστηκε στο σημείο που βρέθηκε η εικόνα του Ευαγγελισμού της Θεοτόκου, σύμφωνα με το όραμα της Αγίας Πελαγίας.

Πρόκειται για ένα λαμπρό οικοδόμημα κατασκευασμένο από λευκό μάρμαρο, το οποίο είναι το πρώτο αξιόλογο αρχιτεκτονικό μνημείο του απελευθερωμένου ελληνικού έθνους.

Μπαίνοντας κανείς στο ναό από την κεντρική πύλη, αντικρίζει στα αριστερά της εισόδου το εικονοστάσι, στο οποίο φυλάσσεται η θαυματουργή εικόνα της Παναγίας, η οποία είναι γεμάτη από αφιερώματα (τάματα) των πιστών, όπως εξάλλου και ολόκληρη η εκκλησία.

Ακριβώς κάτω από τον κεντρικό μεγαλόπρεπο ναό, βρίσκεται ο ναός της Ευρέσεως, ο οποίος είναι αφιερωμένος στην Ζωοδόχο Πηγή. Ο ναός έχει κτιστεί πάνω στα θεμέλια παλαιοχριστιανικής εκκλησίας, που ήταν αφιερωμένη στον Άγιο Ιωάννη. Στην ίδια θέση βρισκόταν και ο αρχαίος ναός του Διονύσου.

Κοντά στην είσοδο του ναού της Ευρέσεως βρίσκεται και το Μαυσωλείο της “Έλλης”. Πρόκειται για το εύδρομο που τορπιλίστηκε στο λιμάνι της Τήνου το 1940. Στο μαυσωλείο φυλάσσονται τα οστά των πρώτων θυμάτων του Β’ Παγκόσμιου Πολέμου, καθώς και τμήμα της τορπίλης και αντικείμενα του πλοίου.

Το εξωτερικό προαύλιο της εκκλησίας είναι στρωμένο με βοτσαλωτό εξαιρετικής λαϊκής τέχνης και κατασκευάστηκε το 1833.

Τα βοηθητικά κτίρια της εκκλησίας φιλοξενούν: το μουσείο των Τηνίων Καλλιτεχνών, την Πινακοθήκη, την έκθεση με τα εκκλησιαστικά κειμήλια, το σκευοφυλάκιο και το αρχείο του ιδρύματος της Ευαγγελίστριας.

Στην Τήνο ανεξάρτητα από το αν είναι καθολικοί ή ορθόδοξοι οι άνθρωποι έχουν όλοι μια βαθιά αγάπη για την Παναγία. Οι ορθόδοξοι γιορτάζουν την Παναγία στις 25 Μαρτίου και το Δεκαπενταύγουστο και οι Καθολικοί την πρώτη Κυριακή του Μαΐου και το Δεκαπενταύγουστο επίσης.

Μονή Ουρσουλίνων

Το μοναστήρι των Ουρσουλινών ιδρύεται στα Λουτρά το 1862 από την Αγγλίδα Μαρία-Άννα Λήβς, Πολίτικης καταγωγής. Σήμερα, το τεράστιο οικοδομικό συγκρότημα, ένα τμήμα του έχει παραχωρηθεί για να στεγάζει το Δημόσιο Δημοτικό Σχολείο του νεοσύστατου Δήμου Εξωμβούργου, για τα παιδιά των χωριών των Κάτω Μερών.

Από το υπόλοιπο κτίριο, με τη φροντίδα πάντοτε των Αδελφών Ουρσουλινών, ένα μεγάλο μέρος έχει μετατραπεί σε εκθετήριο-μουσείο, όπου ο επισκέπτης μπορεί να θαυμάσει τα τεκμήρια για το τεράστιο έργο που επιτελέστηκε στους χώρους αυτούς στο διάστημα των περισσότερο από εκατό χρόνων λειτουργίας της Μονής: φωτογραφικό υλικό, μαθητολόγια, εργαστήρια (φυσικής, χημείας, φυσικής ιστορίας, μουσικής, ζωγραφικής, ραπτικής), το φαρμακείο της Σχολής, το αναρρωτήριο, υπόλοιπα από τα εργόχειρα των μαθητριών και άλλα πολλά.

Αρχαιολογικό Μουσείο

Βρίσκεται στον κεντρικό δρόμο που οδηγεί από το λιμάνι στην εκκλησία της Παναγίας. Εκεί, θα βρείτε μια πλούσια συλλογή από αγγεία και οικιακά αντικείμενα από διάφορες περιόδους, βάζα της Γεωμετρικής περιόδου, μεγάλους αμφορείς και πήλινα δοχεία καθώς και επιτύμβιες στήλες του 5ου αιώνα που βρέθηκαν στο Εξώμβουργο και στον Κάμπο.

Στην αυλή του μουσείου θα βρείτε ακόμα εκθέματα από κομμάτια του ναού του Ποσειδώνα και της Αμφιτρίτης. Το μουσείο ακόμα εκθέτει μια σπάνια συλλογή από αρχαία νομίσματα της Τήνου, καθώς και ένα όμορφο μωσαϊκό πάτωμα που βρέθηκε στην Παναγία.

Μουσείο Αντωνίου Σώχου

Μια ξεχωριστή έκθεση είναι αυτή του καθηγητή του Πολυτεχνίου και Ακαδημαϊκού Αντωνίου Σώχου (Υστέρνια 1888-1975). Πρόκειται για 16 γλυπτά του, δωρεά του ιδίου στο Ιερό Ίδρυμα το 1966, κυρίως σε γύψο και ξύλο, αλλά και σε πηλό και μάρμαρο, που καλύπτουν όλο το διάστημα της γλυπτικής του διαδρομής.

Συνδυάζοντας την Ελληνική παράδοση με τις σύγχρονες Ευρωπαϊκές τάσεις και αντλώντας στοιχεία από την αρχαϊκή πλαστική, την λαϊκή τέχνη και την πρωτογονική αφαίρεση, δημιούργησε ένα προσωπικό ύφος. Από το 1949 και μετά δούλεψε, αποκλειστικά σχεδόν, ξυλόγλυπτα σε κορμούς ευκαλύπτου.